Aardbeiencrumble met basilicum
Gejat van het blog van Onno Kleyn ('be social and share', schrijft Onno gelukkig zelf): een prachtig recept voor een nagerecht met aardbeien. Het stukje tekst is alleen al geslaagd vanwege het prachtige "scharlaken fruitgeluk".
Voor 4 personen
125 g bloem
80 g boter
100 g suiker
snufje zout
10 blaadjes basilicum
500 g aardbeien
2 eetlepels poedersuiker
optioneel: vanille-ijs
Slagroom of suiker op de aardbeien, azijn in de tomatensalade, nootmuskaat bij de asperges, het zijn heikele onderwerpen als je tussen de smaakpuristen verkeert. Mister aardbei Jan Robben (nu is de tijd om bij zijn aardbeienacademie.nl online je smaakaardbeiplanten aan te schaffen) vindt dat je de vruchten zo in je mond moet stoppen. Nu is hij ook synoniem met de ideale aardbei, rijp, vol, zoet, van rassen waar de winkels vaak nog nooit van gehoord hebben. Maar zelfs bij dat edelfruit wens ik soms slagroom, of citroen en suiker, of kruimeldeeg. Het is vreemd, maar een beetje suiker maakt aardbeien niet alleen maar zoeter, het versterkt hun karakter. De smaak gaat leven, wolkt als rood geluk over de tong, rammelt blij aan de huig en stuurt vurige liefdesbriefjes naar de suffe grijze cellen bovenin.
En zo krijgt een tomatensaus uit Spanje – nee, de Italianen beginnen er niet aan – een zetje door een drup azijn. Het zoet van de aardbeien is een ander zoet dan dat van de suiker, de zuren van de tomaat zijn andere dan die van azijn. De stapeling blijkt een verrijking voor de smaak. Asperges worden door sommige smullers behandeld alsof ze heilig zijn; daar mag niks mee, en al helemaal geen nootmuskaat erop. ‘Dan proef je ze niet meer’. Ja, dag. Het is maar een geurtje hoor. Een vleug parfum achter de oren.
Het is nu eenmaal zo dat wij meervoudsmaken en –geuren aangenamer vinden dan enkelvoud. Verschillende texturen in één hap vinden we ook Bijzonder Aangenaam., net als warm en koud tegen elkaar aan, zoals in een goede crème brûlée. We gaan derhalve kruimelen met Neerlands scharlaken fruitgeluk. Punt van overweging is echter dat aardbeien die onder crumbledeeg de oven in gaan, veranderen in prut. Dat is met goede Hollandse exemplaren zonde. We geven het deeg dus een voorsprong.
Verwarm de oven op 180 graden. Meng de boter, suiker, bloem en zout in de keukenmachine tot een kruimeldeeg. Verdeel over een ovenschaal waarin je een stuk bakpapier hebt gelegd. Bak het deeg 10 minuten in de oven, tot het net begint te kleuren.
Snij de basilicumblaadjes aan dunne reepjes. Snij de aardbeien in stukken en meng ze met de poedersuiker en de basilicum. Verdeel over één grotere of 4 kleinere ovenschaaltjes. Verkruimel het gebakken deeg daarover en zet 10 minuten in de oven, niet langer. Serveer.
Nog lekkerder: een bol vanille-ijs erbij.
Voor 4 personen
125 g bloem
80 g boter
100 g suiker
snufje zout
10 blaadjes basilicum
500 g aardbeien
2 eetlepels poedersuiker
optioneel: vanille-ijs
Slagroom of suiker op de aardbeien, azijn in de tomatensalade, nootmuskaat bij de asperges, het zijn heikele onderwerpen als je tussen de smaakpuristen verkeert. Mister aardbei Jan Robben (nu is de tijd om bij zijn aardbeienacademie.nl online je smaakaardbeiplanten aan te schaffen) vindt dat je de vruchten zo in je mond moet stoppen. Nu is hij ook synoniem met de ideale aardbei, rijp, vol, zoet, van rassen waar de winkels vaak nog nooit van gehoord hebben. Maar zelfs bij dat edelfruit wens ik soms slagroom, of citroen en suiker, of kruimeldeeg. Het is vreemd, maar een beetje suiker maakt aardbeien niet alleen maar zoeter, het versterkt hun karakter. De smaak gaat leven, wolkt als rood geluk over de tong, rammelt blij aan de huig en stuurt vurige liefdesbriefjes naar de suffe grijze cellen bovenin.
En zo krijgt een tomatensaus uit Spanje – nee, de Italianen beginnen er niet aan – een zetje door een drup azijn. Het zoet van de aardbeien is een ander zoet dan dat van de suiker, de zuren van de tomaat zijn andere dan die van azijn. De stapeling blijkt een verrijking voor de smaak. Asperges worden door sommige smullers behandeld alsof ze heilig zijn; daar mag niks mee, en al helemaal geen nootmuskaat erop. ‘Dan proef je ze niet meer’. Ja, dag. Het is maar een geurtje hoor. Een vleug parfum achter de oren.
Het is nu eenmaal zo dat wij meervoudsmaken en –geuren aangenamer vinden dan enkelvoud. Verschillende texturen in één hap vinden we ook Bijzonder Aangenaam., net als warm en koud tegen elkaar aan, zoals in een goede crème brûlée. We gaan derhalve kruimelen met Neerlands scharlaken fruitgeluk. Punt van overweging is echter dat aardbeien die onder crumbledeeg de oven in gaan, veranderen in prut. Dat is met goede Hollandse exemplaren zonde. We geven het deeg dus een voorsprong.
Verwarm de oven op 180 graden. Meng de boter, suiker, bloem en zout in de keukenmachine tot een kruimeldeeg. Verdeel over een ovenschaal waarin je een stuk bakpapier hebt gelegd. Bak het deeg 10 minuten in de oven, tot het net begint te kleuren.
Snij de basilicumblaadjes aan dunne reepjes. Snij de aardbeien in stukken en meng ze met de poedersuiker en de basilicum. Verdeel over één grotere of 4 kleinere ovenschaaltjes. Verkruimel het gebakken deeg daarover en zet 10 minuten in de oven, niet langer. Serveer.
Nog lekkerder: een bol vanille-ijs erbij.